Rozprawka o telewizji.

Telewizja to dziedzina telekomunikacji przekazująca ruchomy obraz oraz dźwięk na odległość. Od 1928 roku ten środek przekazu istnieje w naszym życiu. Z roku na rok powiększają się możliwości naszych odbiorników. Aktualnym trendem w naszych domach są telewizory 3D, które nadają obraz w trójwymiarze. Istnieją różne kryteria typologii telewizji. Jednak do najczęściej wskazywanych można zaliczyć podział telewizji ze względu na charakter, czyli telewizja publiczna i telewizja komercyjna. Te dwa kryteria mają w części dobry wpływ na odbiorców lecz telewizja publiczna jak i telewizja komercyjna są pod władzą korporacji, która dyktuje, co mają ukazywać danego dnia, dzieje się to pod całodobowym nadzorem. Tuszują zgodne z rzeczywistością aktualności unikając prawdy w większym stopniu.

Dziennikarz ,,Gazety Wyborczej” w 2006 roku stwierdził, że “Telewizja to dziurka od klucza niż okno na świat.” Zgadzam się z jego dokładnie przemyślaną tezą, mówiącą prawdę o znikającym

znaczeniu telewizji jako środku masowego przekazu. Telewizja ma zaspokajać najbardziej skryte pragnienia, jest do oglądania, a ściślej do podglądania. Tam znajdziemy wszystko, co chcielibyśmy zobaczyć, ale wstydzimy się o tym powiedzieć. Twórcy telewizyjnych formatów, po latach żałosnego błądzenia i przynudzania, wreszcie doszli do istoty rzeczy. Otóż siłą telewizji jest obraz. Nic, co jest statyczne, długie, oparte na słowie, nie wypada to dobrze. Liczy się to, co można zobaczyć, a ściślej - to, czego na co dzień zobaczyć nie sposób. Bo jest to szokujące, niezwykłe oraz zbyt obrzydliwe. Ludzie sięgają po pilota, włączają bez wartościową telewizję,która nie rozwinie naszej jaźni. Większość stacji telewizyjnych to kłamstwo na kłamstwie, a my się w tym zatracamy. Ludzi zaciekawiają programy ociekające zbrodnią, seksem, czyjąś kompromitacją. Im mniej jest to wszystko udawane - tym lepiej.

Tak naprawdę to telewizja była stworzona, by pomóc w łączności między ludźmi. Jest to środek masowego przekazu, który miał ukazywać ludzką naturę, kulturę, religię oraz rozrost naszej planety wzdłuż i wrzesz. Jednak teraz w większym procencie jest to zakompleksiony świat celebrytów, który robi nam wodę z mózgu. Dodatkowo w ostatnich czasach psychologowie dokładnie stwierdzili, że telewizja wbrew pozorom nie rozwija wyobraźni w odróżnieniu od książek. Dobrym przykładem jest, gdy mamy mądrą, wykształconą osobę, która słucha bredni ukazywanych niemal na każdym programie. W jej głowie zaczyna wszystko tracić sens, a to raczej nie ma pozytywnych skutków w realnym życiu. Telewizja teraz, a kiedyś to w ogóle dwa inne światy. Teraz w XXI wieku przejdzie wszystko, częściej są pokazywane słodkie kotki niż prawdziwe, interesujące wydarzenia, które mogą nam ukazać nasz świat, który jest piękny, lecz rzadko demonstrowany. Czasami zdarzają się “porządne” kanały telewizyjne, na których wypuszczane są programy zapierające dech w piersiach, zadziwiające pozytywnie oraz uczące nas więcej niż wszystkie słowniki świata. Jednak w dużym stopniu oglądanie telewizji zaburza nasze realia życiowe oraz może zmienić całkowicie nasze poglądy. Szczególnie działa to na nastolatków, którzy wchłaniają wytykane im defekty ciała. W każdej reklamie, serialu czy filmie są ludzie w większości po operacjach plastycznych. Młode pokolenia za wszelką cenę chcę upodobnić się do swoich idolów, niszcząc jednocześnie swój organizm i życie.

Mam nadzieję, że dokładnie stwierdziłem, że telewizja teraz to usytuowanie samych bredni na jednej stacji. W której rzadko przechodzą niecodzienne, znakomite, a co najważniejsze bezbłędne słowa dziennikarzy.

Oskar Król