Rozprawka o książkach.

W encyklopedii termin „książka” oznacza dokument piśmienniczy, obszerny zapis ludzkiej myśli w postaci publikacji wielostronicowej o określonej liczbie stron. Wisława Szymborska powiedziała kiedyś: „Czytanie książek to najpiękniejsza zabawa, jaką sobie ludzkość wymyśliła”.

Czytając książki, poznajemy przeróżne historie. Jedne wydarzyły się naprawdę, a inne zostały napisane przez wyobraźnię autora. Rozrywka zapewniana przez czytanie, zaspokaja wrodzoną ciekawość ludzi. Czasami pomaga odpocząć od rzeczywistości, zapomnieć o przykrych wydarzeniach z życia.

„Czytelnik może żyć życiem tysiąca ludzi, zanim umrze.(…)Człowiek, który nie czyta, ma tylko jedno życie.” Te słowa Georga R. R. Martina potwierdzają słowa Wisławy Szymborskiej. Ludzie czytający książki poznają tyle historii, że w każdej znajdą bohatera, z którym mogą się utożsamić. Dzięki temu żyją nie tylko swoim własnym, realnym życiem, ale także życiem swojego bohatera, w innym świecie.

Książki rozwijają wyobraźnię i kreatywność, w przeciwieństwie do filmów. Czytając, żeby zrozumieć tekst, w naszej głowie automatycznie tworzą się obrazy czytanej treści. Czytelnik widzi wszystko, całą akcję rozgrywającą się w książce. Oglądając film mamy to wszystko podane jak na tacy, Wyobraźnia człowieka zostaje wtedy zablokowana. Możemy zachwycać się pięknem obrazu, ale co potem? Czy nasza wyobraźnia pójdzie choćby krok dalej niż to co widzieliśmy w filmie?

Czy można nie wierzyć w słuszność twierdzenia, że „ Czytanie książek to najpiękniejsza zabawa, jaką sobie ludzkość wymyśliła”? Myślę, że przedstawione argumenty nie dają ku temu podstaw. Książki przecież towarzyszą na przez całe życie, od dzieciństwa aż do starości. Nie warto się przed nimi bronić, bo czynią nasze życie lepszym, ciekawszym i pełnym cudownych doświadczeń.

Agata Szeląg